De Drie Wijzen - Proloog

Herken je het gevoel van absolute eenheid met het Universum? Alsof je terecht komt in een andere dimensie van bewustzijn die zich uit het niets manifesteert als een zuivere, mystieke ervaring die dwars door het alledaagse heen breekt. Als een lichtstraal die plots van achter de wolken tevoorschijn komt en je hele bestaan verlicht.

Het is een besef van verbondenheid met al-wat-is, en hangt onlosmakelijk samen met het gevoel van ‘dit is het!’. 

Het kan je onder andere overvallen wanneer je exact op het juiste moment op de juiste plaats blijkt te zijn. 

Op zo’n ogenblik wordt ineens duidelijk hoe eerdere keuzes in je leven geleid hebben tot dát exacte moment op die specifieke plek. 

Iedere andere (grote) keuze in je leven, had je naar een ander moment of een andere plek geleid. En dus voelt het als een onuitgesproken bevestiging van het Universum dat je het voor jou uitgestippelde pad aan het bewandelen bent; als beloning voor het maken van de juiste keuzes in je leven. 

Sinds Eva at van de vrucht van de Boom van Kennis, hebben wij namelijk de loodzware verantwoordelijkheid om elke dag keuzes te maken. 

“De slang echter zei tot de vrouw; God weet dat wanneer gij daarvan eet, uw ogen zullen geopend worden, en dat gij als God zult zijn, kennende goed en kwaad.” (Gen. 3: 4-5)

En met de kennis van goed en kwaad kwam er dualiteit in de wereld, en in ons denken. 

We hebben allemaal een Eva’tje op onze ene schouder en een slang op de andere zitten; we willen wel het goede doen, maar wat is er mis met nu en dan een ‘foute’ keuze? Je weet wel, de keuze die op korte termijn het meest bevrediging lijkt te bieden. 

We zijn allemaal wel eens het kind geweest dat tegen beter weten in de koekendoos plunderde, om nadien - met de chocolade tot achter onze oren - volhardend te blijven beweren dat wij zoiets ab-so-luut niet zouden doen. 

Een foute keuze is dus niet de ‘trial and error’ keuze die - ondanks vele goede bedoelingen en inspanningen - niet het gehoopte resultaat oplevert. Want deze keuze heeft ons iets geleerd om in de toekomst ten goede te kunnen gebruiken. 

Een foute keuze is wel het doelbewust maken van keuzes waarbij we anderen om de tuin moeten leiden of pijn doen, teneinde er zelf beter uit te komen. Denk bijvoorbeeld aan bedrog, fraude, verslaving, enz… Zelfs de meest onschuldige leugen om bestwil kan zorgen voor een vertrouwensbreuk die maar moeilijk te herstellen is. 

Waarmee ik uiteraard niet wil zeggen dat een leugentje om bestwil niet kan. Soms moeten we nu eenmaal een glimlach forceren terwijl de tranen achter onze ogen prikken en een krop onze keel dichtsnoert. Maar ik denk dat het van belang is dat we bewust stilstaan bij de gevolgen van onze keuzes vooraleer we ze maken. Als we ze namelijk kunnen verantwoorden voor onszelf - én ze dienen méér dan enkel ons eigenbelang - dan kan een foute keuze alsnog de beste keuze zijn. Wanneer dat niet zo is, dan leiden ze ons op lange termijn naar verderf en ondergang, iets waar we de gevolgen van zien in de wereld om ons heen. 

“En God legde de mens het gebod op: Van alle bomen in de hof moogt gij vrij eten, maar van de boom der kennis van goed en kwaad zult gij niet eten. De dag dat gij daarvan eet, zult gij zeker sterven.” (Gen. 2: 16-17) 

Ik ben echter geen doemdenker, en wil graag duidelijk maken dat we - ondanks het maken van foute keuzes in ons leven - ook hulp krijgen van het Universum om ze opnieuw om te zetten in iets positief. 

En zo is het mogelijk dat we ineens - tegen alle verwachtingen in - toch opnieuw op ons pad zijn terecht gekomen. Zo overkwam het ook mij.

En wanneer toeval té toevallig is, wordt het geloof in een Hogere Macht geboren. 

Ik neem jullie graag mee naar zo’n cruciaal moment in mijn leven waarop mijn geloof werd gevormd. 

Het begon allemaal in het jaar 2000. Ik was amper 10 oud en had - zoals gewoonlijk - een uitstekend rapport. Little did I know dat deze banale gebeurtenis mij uiteindelijk zou leiden naar het  juiste pad in mijn leven… en naar geloof. 

(lees verder: De Drie Wijzen - Deel 1)